پیکان یکی از چهار تیم پایتخت در لیگ برتر فوتبال ماست که به دلیل همین موقعیت جغرافیایی همیشه گزینه مطلوبی برای نام‌های بزرگ بوده است. مربیان و بازیکنانی که دوست ندارند بنا به دلایل مختلف از تهران دور شوند، حتی بازیکنان بزرگ استقلال و پرسپولیس یا مربیانی با داشتن سابقه کار در این دو تیم، در طول این سال‌ها همیشه پیکان را انتخاب کردند. اما پیکان این فصل تا اینجای کار نتوانسته در حد نام اعتبار و پیشینه این باشگاه نتیجه بگیرد.
پیکان فصل را با یک مدیرعامل شروع کرد که او رسول خطیبی را به عنوان سرمربی انتخاب کرده بود. خود این مدیر در هفته سوم رفت و احمد مددی با داشتن سابقه مدیریت در استقلال مدیرعامل پیکان شد. او در پایان هفته دهم رسول خطیبی را کنار گذاشت و به جایش رضا عنایتی را آورد، یک استقلالی به جای یک استقلالی دیگر! رضا عنایتی از هفته یازدهم روی نیمکت پیکان نشسته و این نتایج او تا امروز است:
آلومینیوم ۱-۱ پیکان
پیکان ۰-۰ ذوب آهن
تراکتور ۲- ۰ پیکان
پیکان ۰-۰ فولاد
استقلال ۱-۲ پیکان
پیکان ۱-۱ نساجی
گل گهر ۲-۲ پیکان
پیکان ۲-۲ صنعت
یعنی ۶ مساوی و ۲ باخت، ۷ گل زده و ۱۰ گل خورده و بدون برد!
نتایجی که نه شایسته عنایتی است و نه پیکان، پیکان این هفته میزبان صنعت نفت آبادان بود. تیمی بحران زده که بهترین حریف برای کسب اولین پیروزی به حساب می‌آمد. پیکان تا دقیقه ۹۰+۴ هم ۲-۱ برنده بود اما در ثانیه‌های آخر وقت‌های تلف شده نتوانست سه امتیاز را حفظ و با دریافت گل مساوی بار دیگر پیروزی را از دست داد.
بیایید اصلاً کاری به جدول و جایگاه پیکان نداشته باشیم. هنوز راه زیادی تا پایان فصل مانده و قصد پیشداوری نداریم اما ادامه این روند اصلاً به نفع پیکان و عنایتی نیست. خودروسازان باید هرچه زودتر طلسم اولین برد را بشکنند. پیکان در نقل و انتقالات زمستانی به خوبی تقویت شده و حالا دست عنایتی بابت ابزار و بازیکن هم کاملاً باز است.
